Dişil Döngü

Dünyanın sofrasında aç kalmış, terk eylemiş de, oturmamıştı sahte ikramların sofralarına. Rüyasında, onu bir bakırdan sofraya almışlar da, tüten bir somun ekmek, bir tabak ayran aşı ile ikram etmişler de…

Taş evinde oturmuş, üzerinde kırık beyaz renkli, keten bir kıyafet vardı. Sık kirpikleri, ince kaşları ve kahverengi gözleri adeta duruluğun simgesiydi. Gözlerine bakmak bir rüya âlemine giriş gibiydi, derin bakan…

Keşke zamanı geri alabilseydim diye düşünüyordu. Yeşil berrak ve tertemiz suya bakarken, belki kalbini acıtanlara iki çift laf edebilirdi. Zamanında o iki çift lafı edebilseydi, bugün belki de boğazın da…

Kadınlarımız, 19.yüzyılla birlikte insanlığın doğadan kopuşu ve duygulara yer vermeyen kapitalist bir endüstri çarkının içinde kaybolmuştur. Kadınlarımızın yapması gereken ilk şey, içlerindeki doğal sesi keşfetmektir. İçlerinde yatan sınırsız güç ve…